Larrau - Arrens
Door: René
Blijf op de hoogte en volg René
01 Juli 2014 | Frankrijk, Arrens-Marsous
Dat was goed bevallen gisteren, dat vroege opstaan. Of niet het vroege opstaan natuurlijk, maar het vroege wegfietsen. Vandaag weer een zware Pyreneeënetappe dus om 7:00 uur had ik alles alweer ingepakt en ontbeten. Voor degenen die de Tour de France jaarlijks volgen moet dit als muziek in de oren klinken: Col de Soudet, Col de Marie-Blanque en de Col d'Aubisque. Om er met bagage tegenop te fietsen, dat is een ander verhaal. Het grote voordeel wordt een nadeel. De Fransen hebben er een gewoonte van gemaakt om elke kilometer een bord te plaatsen met het stijgingspercentage van de komende kilometer. Dan kun je zelf snel uitrekenen of het naar de top steiler wordt. Dat was zo op de Soudet (4 km voor de top nog zo'n 400 hoogtemeters overbruggen) als ook op de Marie-Blanque (daar zaten kilometers bij van 13%). Om 15:00 uur kwam ik aan in Laruns aan de voet van de Col d'Aubisque. Schitterend zonnetje, te vroeg om te stoppen, dus bij een supermarkt 2 chocolademousse en een liter ananassap gekocht en begonnen aan de klim van 17 km. Jaren geleden beklommen Cily en ik deze col van de andere kant in een dichte mist, dus zonder uitzicht. Nu was dat anders, althans in het begin. Prachtig uitzicht over Laruns, maar gaandeweg de klim kwamen de wolken naar beneden en fietste ik in een mist met een uitzicht van minder dan 50 meter. Ik moest fietsen op de strepen van de weg en soms dook er een loslopende koe voor mijn fiets op die ik nog net kon ontwijken. Om 17:30 uur bereikte ik de top. Ik zag het restaurant niet maar doordat ik geen weerstand meer voelde, merkte ik dat ik de top bereikt had. In het restaurant voor de zekerheid iets gegeten, want de camping 18 km verderop in het dal had hoogstwaarschijnlijk geen restaurant. En dat was mijn grote geluk. In gesprek met de chef-kok van het restaurant kwam hij met het voorstel om te overnachten in de gîte van een vriendin, net na de Col du Soulor. Hij belde en ik kon er terecht. In de mist daalde ik stapvoets en na nog een col (Col du Soulor) bereikte ik de gîte. En wat een ontvangst. Een supergastvrouw. Voor 45 euro een diner, een bed en een ontbijt. Ben ik even blij dat ik die omelet in het restaurant bestelde. Van de 'hel' in de hemel. En leuke contacten met andere 'trekkers' in de gîte.
Afstand: 127 km